و برای پايهای خود راه راست بسازيد تا کسی که لنگ باشد ، از طريق منحرف نشود، بلکه شفا يابد.
عبرانيان ١٢: ١٣
تصوير روی جلد يکی از نان روزانه های اخير جاده ای از ميان کوههای ورمنت که پر از برگ خزان بود را نشان می داد.آنانی که از آن جاده می گذرند می توانند از يک سواری خوب و بدون دست انداز در طول يک مسير نفس گير لذت ببرند. برای اينکه ما بتوانيم از اين امکانات بهره ببريم ، ديگران بايد برای طراحی راه، بريدن درختان و هموار کردن پستی و بلنديها ، سخت کار کنند.همه مسيحيان به نوعی سازندگان راهند. ما راه ايمان را برای نسل آينده می سازيم. زندگی پر ثمر ما می تواند شاهدی باشد تا بدانند سفرشان چقدر مشکل خواهد بود. آيا آنها خرابی هايي که در اين جاده بوجود آورده ايم را خواهند ساخت؟ آيا آنها قادر خواهند بود که راهی تازه برای آنانی که در جستجوی طريق خداوند هستند، بسازند؟
برای اينکه بتوانيم راه سازان خوبی باشيم بايد به پيشنهادات کتاب مقدس توجه کنيم. نويسنده رساله به عبرانيان تعليم می دهد که در سلامتی و قدوسيت زندگی کنيم. ( ١٢: ١۴) ، مترصد باشيد مبادا کسی از فيض خدا محروم شود و ريشه مرارت نمو کرده اضطراب بار آورد.( آيه ١۵)
ما که به مسيح ايمان آورده ايم مديون آنانی هستيم که “راههای راست” را برای قدمهای ايمان داران ساخته اند،(آيه ١٣) در عوض ما نيز بايد به فکر آيندگان باشيم و راهی راست برايشان مهيا کنيم. بياييد با هم ايمانمان را در اين راه به کار گيريم تا آن را برای آمدن ديگران به سوی مسيح و پيروی او هموار نماييم . شما چه نوع راهی می سازيد؟
باشد هر که بعد از ما بيايد ما را ايماندار بداند. باشد که راهشان را آتش ايمان ما روشن نمايد؛ باشد که رد پاهای ما آنان را به سوی ايمان هدايت کند و زندگی هايمان آنها را به اطاعت از خدا در آورد؛زندگی که برای خداوند باشد ميراث ابدی از خود به جای می گذارد.
قرائت: عبرانيان ١٢: ١٢-٢
