بایگانی برچسب: s

هدف ازدین مسیحیت

مسلما” هدف نهائی دین تلاشی است برای پاسخ دادن به سوالات زندگی. ما که هستیم؟ از کجا آمده ایم؟ آیا چیزی فرا ی این زندگی وجود دارد؟ آیا خدا وجود دارد؟ اگر خدائی وجود دارد‘ او کیست؟ ماده از کجا آمده است؟ چه کسی یا چه چیزی جهان را به وجود آورده است؟ آیا از من خواسته شده کاری بکنم؟ مذهب به این سوالها بیش از اینها پاسخ می دهد و می گوید که پیروان مذهب چه کارهائی را باید انجام دهد و چه کارهائی را نباید انجام دهد. کلمه مذهب از ریشه یک کلمه لاتین به معنی محدودیت گرفته شده است.

علم و مذهب هر دو سعی در پاسخ به سوالات مشابه با مبنای متفاوت را دارند.علم سوالات زندگی را از دیدگاه طبیعی مورد توجه قرار می دهد.در حالیکه مذهب بر مبنای ماورا الطبیعه استوار است.مهمترین سوالاتی که علم و مذهب سعی در پاسخ دادن به انها را دارند به شرح ذیل می باشند:

– ما که هستیم؟

– از کجا آمده ایم؟

– به کجا می رویم؟

مسیحی

کلمۀ ” مسیحی” در دائرةالمعارف “وبستر” اینچنین تعریف شده است: “شخصی که به مسیح بودن عیسی، و یا به مذهبی که بر تعالیم مسیح پایه گذاری شده است، اقرار کند.”
برای درک معنای یک شخص مسیحی، شاید تعریف وبستر کمک خوبی باشد، ولی در مقایسه با آنچه کتاب مقدس در این رابطه ارائه می دهد، تعریف کاملی نیست.

کلمۀ “مسیحی” فقط سه بار در عهد جدید بکار برده شده است (اعمال 26:11، اعمال 28:26، اول پطرس 16:4). پیروان مسیح (برای اولین بار در شهر انطاکیه) “مسیحی” خوانده شدند (اعمال 26:11) زیرا رفتار، اعمال، و گفتار آنها شبیه مسیح بود.

البته، بی ایمانان انطاکیه از این اسم جهت تمسخر و تحقیر پیروان مسیح استفاده می کردند. معنی تحت اللفظی این اسم “تعلق داشتن به حزب مسیح” و یا “پیروی از مسیح” است که مشابه تعریفی است که در دائرةالمعارف وبستر می خوانیم.

متأسفانه، به مرور زمان، ارزش و مفهوم کلمۀ مسیحی به گونه ای عوض شده است که دیگر اشاره به یک شاگرد که در مسیح حیات تازه ای یافته باشد نمی کند؛ بلکه امروزه، “مسیحی” اغلب به شخصی اطلاق می شود که مذهبی است و یا معیارهای اخلاقی بلند مرتبه ای را پیروی می کند. بسیاری از مردم، بدون اینکه به عیسی مسیح ایمان واقعی داشته باشند، خود را مسیحی می نامند. و تنها دلیل آنان برای مسیحی بودنشان این است که به کلیسا می روند و یا خود را متعّلق به یک قوم مسیحی می شمارند.

اما نکتۀ مهم این است که رفتن به کلیسا، خدمت کردن و رفع احتیاجات مستمندان، و یا تلاش برای اینکه به یک انسان خوب تبدیل شویم، ما را مسیحی نمی کند. روزی مبشّری در موعظه اش گفت: “همانطور که وارد شدن به گاراژ باعث نمی شود که ما به اتومبیل تبدیل شویم، وارد کلیسا شدن نیز کسی را مسیحی نمی کند.” عضو بودن در یک کلیسا، شرکت مرتب در جلسات کلیسائی، و یا وقف دارائی برای پیشبرد خدمت کلیسا ـ هیچ کدام نمی تواند شما را مسیحی کند.

کتاب مقدس تعلیم می دهد که اعمال خوب ما، ما را مقبول خدا نمی سازند. در تیطس 5:3 می خوانیم: “نه به سبب اعمالی که ما به عدالت کرده بودیم، بلکه محض رحمت خود ما را نجات داد به غسل توّلد تازه و تازگی که از روح القدس است.” بنابراین، “مسیحی” شخصی است که از خدا دوباره متولد شده است (یوحنا 3:3 ؛ یوحنا 7:3 ؛ اول پطرس 23:1) و ایمان و اعتماد خود را بر عیسی مسیح نهاده است.

افسسیان 8:2 به ما می گوید: “زیرا که محض فیض نجات یافته اید بوسیلۀ ایمان. و این از شما نیست، بلکه بخشش خداست.” مسیحی واقعی کسی است که از گناهان خود توبه کرده، و ایمان خود را تنها بر عیسی مسیح نهاده است. ایمان مسیحی بر خود مسیح بنا می شود، نه بر مذهبی بودن و نه بر پیروی از امر و نهی های مذهبی.

مسیحی واقعی کسی است که اعتماد خود را بر شخص عیسی مسیح نهاده و به این حقیقت ایمان دارد که مسیح بر روی صلیب مُرد تا جریمۀ گناهان او را پرداخت نماید و پس از سه روز از مُردگان برخاست تا پیروزی خود را بر مرگ ثابت نماید، و به همۀ آنانی که به او ایمان آورند حیات جاودانی می بخشد. یوحنا 12:1 می گوید: “و اما به آن کسانی که او را قبول کردند قدرت داد تا فرزندان خدا گردند، یعنی به هر که به اسم او ایمان آورد.”

یک مسیحی واقعی شخصی است که زندگی جدید در مسیح به او عطا شده است؛ او قسمتی از خانوادۀ حقیقی خداست؛ او فرزند راستین خدا شده است. آنچه ثابت می کند شما یک مسیحی واقعی هستید عبارت است از: محبت نمودن دیگران و اطاعت از کلام خدا (اول یوحنا 4:2 ؛ اول یوحنا 10:2).

ارامش با مسیح

یوحنا 14: 27 تا 31
برای شما آرامش به‌جا می‌گذارم؛ آرامش خود را به شما می‌دهم. آنچه من به شما می‌دهم، نه چنان است که جهان به شما می‌دهد. دل شما مضطرب و هراسان نباشد. شنیدید که به شما گفتم،”من می‌روم، امّا باز نزد شما می‌آیم.“اگر مرا دوست می‌داشتید، شادمان می‌شدید که نزد پدر می‌روم، زیرا پدر از من بزرگتر است. اکنون این را پیش از وقوع به شما گفتم، تا چون واقع شود ایمان آورید. فرصت چندانی باقی نمانده که با شما سخن بگویم، زیرا رئیس این جهان می‌آید. او هیچ قدرتی بر من ندارد؛ امّا من کاری را می‌کنم که پدر به من فرمان داده است، تا جهان بداند که پدر را دوست می‌دارم. برخیزید، برویم.

در نتیجه آرامش عیسی مسیح بوسیلۀ روح القدس بر ما برقرار خواهد ماند.
در رسالۀ غلاطیان فصل 5 آیات 22 و 23، آمده است که سلامتی (آرامش) ثمرۀ روح القدس می باشد که هیچ قانونی بر ضد آن وجود ندارد.

– او با قلبی همچون یک شبان (شفقت) به شاگردانش (ما) می گوید که مضطرب نباشید. این مزیت شیوۀ زندگی در ملکوت مسیح می باشد.

فیلیپیان 4: 6 و 7؛ برای هیچ چیز نگران نباشید، بلکه در هر چیز با دعا و استغاثه، همراه با شکرگزاری، درخواستهای خود را به خدا ابراز کنید. بدین‌گونه، آرامش خدا که فراتر از تمامی عقل است، دلها و ذهنهایتان را در مسیحْ عیسی محفوظ نگاه خواهد داشت.

– عیسی از شاگردان انتظار دارد که آنها از قربانی شدن او برای گناهانشان (بشر) و رفتن او نزد پدر شادمان باشند، اینها همه حیاتی و برای خیرت همه می بود. عیسی می دانست که اطاعت از پدر آسمانی، باعث جلال او خواهد شد، او اطمینان داشت که از میان مردگان خواهد قیام کرد، چون او خدای زنده است و به ملکوت باز خواهد گشت.

– کلام خدا در رسالۀ فیلیپیان 2: 5 الی 8، به ما توضیح می دهد که وقتی عیسی در میان ما جسم پوشید، برای مدتی قسمتی از جلال خود را ترک کرد و مرگ بر روی صلیب را برای نجات ما پذیرفت. او شاگردان خود را پیش از وقوع تمام این وقایع مطلع می سازد، ایمان آنها بعنوان مبشران و معلمان آیندۀ انجیل می بایستی بر این مکاشفات استوار می شد.

– عیسی در روح خود می دانست که لحظات سختی که برای آن متولد شده بود بسیار نزدیک شده است. اگر چه رئیس این جهان یعنی شیطان، از انسانهای گناهکار که دل خود را برای حاکمیت وی باز کرده بودند می آمد تا عیسی را بوسیلۀ آنها بکشد، اما در عیسی که کاملاً بیگناه بود جایی و بر او قدرتی نداشت. در واقع عیسی داشت بجای ما انسانها قربانی می شد. او با اینکار شیطان را شکست داد.

دعا،
ای خداوند، متشکرم برای آرامش تو که فوق از عقل است، که بر همه چیز و در هر شرایطی باعث تسلی و بنای من می شود. که برتر از هر چیزی و هر امنیتی است که دنیا به من پیشنهاد می کند، من آرامش تو را با ایمان دریافت می کنم. شکر برای محبت بیکران تو که برتر از هر ترس و اضطرابی است. تو را دوست دارم، شادمانم که بزودی بازمی گردی. من به مرگ و قیام تو از مردگان، به صعود و بازگشت ثانوی برای کلیسایت ایمان دارم. شکر که با اطاعت از پدر، بر شیطان و تمام نقشه های پلید او پیروز شدی.

ای خداوند دعا می کنم تا در شرایط مختلف زندگی، وقتی که حتی خیلی چیزها بر طبق میل من نیست، آرامش خود را به من عطا کنی. باشد که همچون تو بر شرایط مسلط باشم و نه شرایط بر من. چنان مرا از محبت خود پر ساز که ترس و اضرابهای این دنیا در من جائی نداشته باشند.ای خداوند محبت من را نسبت به خود افزون کن، قوت میل به اطاعت تحت هر شرایطی به من عطا کن. تو را دوست دارم.

در نام مسیح آمین