ر
وشها و آموزشهای مختلفی در ارتباط با تعمید گرفتن در تاریخ کلیسا وجود داشته و دارد. اما تمامی کلیساها در این امر که انجام دادن تعمید امری واجب و ضروری و غیر قابل انکار است دارای نظر واحد هستند. در واقع تعمید یک اصل مهم در زندگی و آموزش عیسی مسیح است که کلیساها مبادرت به انجام آن در اولین فرصت ممکن می کنند.
در عهد عتیق، تعمید همانا به منزله غسل طهارت بود (خروج ۳۰: ۱۷-۲۱؛ لاویان ۱۱: ۲۵). یحیای تعمید دهنده مردم را دعوت می کرد تا به منظور توبه یعنی جهت پاکی دل، مبادرت به گرفتن تعمید کرده و برای ظهور مسیح آماده شوند (مرقس ۱: ۴). عیسی ایمانداران را دعوت به تعمید روحالقدس و آتش نمود (متی ۳: ۱۱؛ مرقس ۱: ۸). در عهد جدید، تعمید با آب و در نام پدر و پسر و روحالقدس انجام میشود.
واژه تعمید
واژه تعمید به مفهوم از روی قصد و تعمد کاری را انجام دادن است.
واژه غسل به معنی شستن، و شستشو دادن در آب و یا غوطه ور کردن در آب به منظور از بین بردن ناپاکی و نجاست و زایل ساختن چرکی ظاهری می باشد. که مفهوم این واژه کاملا در تضاد با مفهوم تعمید است که از روی قصد و تعمد و نه برای زایل ساختن نجاسات ظاهری بلکه برای به انجام رساندن کاری روحانی بواسطه غوطه ور شدن در آب انجام می شود.
واژه تعمید در گویش یونانی (Baptizo) به مفهوم غوطه ور شدن در آب است. این واژه یونانی که در مرقس ۱: ۴ استفاده شده است در میان افراد یونانی زبان کاملا معمول و آشنا بوده است.
و تعميد يك نشانه براى ايمانداران عزيز است و كسانى كه به اين سه اصل ايمان داشته باشند مسيحي شمرده مي شوند و تعميد مي گيرند.
اما تعميد شما را نجات نمي دهد. بلكه اعتقاد به سه چيز باعث نجات شما مي شود.
1. عيسي مسيح پسر خدا صد در صد خدا و صد در صد انسان است.
2. عيسى مسيح بعد از مرگ دوباره زنده شد.
3. عيسي مسيح براي گناهان ما روي صليب رفت.
و تنها كساني كه به اين سه ايمان دارند یعنی (تعميد را فقط و فقط کسی می تواند بگیرد که اول دعای نجات را خوانده باشد و آن سه اصل را از صمیم قلب پذیرفته و باور داشته باشد و سپس در زمان مناسب غسل تعمید بگیرد). زیرا غسل تعمید نشانه اين است كه وقتي درون آب مي رويم و غوطه ور مي شويم در طبیعت خود (نفسانی، جسمانی و دنیوی) می میریم و در عیسی مسیح طبیعتی تازه و همچون او و همشکل او از آب بیرون می آئیم.
طبق كلام كتاب مقدس تعميد در آب و بصورت غوطه ور شدن بايد انجام شود. همانطور كه در متي ٣: ١٦ نوشته شده است. چون عيسي تعميد گرفت، بي درنگ از آب بر آمد. و همچنين در اعمال رسولان ٨: ٣٤-٣٧ هر دو به آب در آمدند. پس طبق كلام بايد تعميد به صورت غوطه ور شدن در آب انجام شود. نه به صورت آب پاشيدن بر روي صورت و يا روي سر.
